wozić się

См. также в других словарях:

• wozić — ndk VIa, wożę, wozisz, woź a. wóź, wozićził, wożony, wożeni 1. «transportować coś, kogoś do miejsca przeznaczenia jakimiś środkami lokomocji, zajmować się przewożeniem towarów; wieźć coś, kogoś wiele razy» Wozić taczkami piasek, cegłę, zaprawę… …   Słownik języka polskiego

• wożenie — ↨ wożenie się n I rzecz. od wozić (się) …   Słownik języka polskiego

• włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć …   Słownik języka polskiego

• ciężar — m IV, D. u, Ms. ciężararze; lm M. y 1. «siła, z jaką Ziemia przyciąga dane ciało; waga jakiegoś ciała» Ciężar bagażu był ponad jej siły. Owoce spadały pod wpływem własnego ciężaru. ∆ fiz. Ciężar atomowy «względna masa atomu danego pierwiastka… …   Słownik języka polskiego

• na łebka — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} licząc, biorąc dla każdego z osobna; na osobę, na głowę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przypada po dwie kanapki na łebka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wlec — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, wlokę || wlekę, wlecze, wlecz, wlókł || wlekł, wlekli, wleczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąc, przesuwać coś po powierzchni czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wlókł ciężki… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień